Powierzchnia – 808,00 m2 Jest budynkiem wolnostojącym, piętrowym z poddaszem nieużytkowym, podpiwniczonym. W północno – zachodniej części budynku zrealizowana jest współczesna, dwukondygnacyjna dobudowa. Budynek został wzniesiony na początku ubiegłego stulecia (około roku 1925) w technologii tradycyjnej, jako murowany z cegły ceramicznej pełnej na zaprawie cementowo – wapiennej i wapiennej. Część ścianek działowych wykonano z cegły ceramicznej dziurawki oraz z otynkowanych płyt wiórowo-cementowych (współczesnych elementów przebudowy). Posadowiony został bezpośrednio na podłożu gruntowym, na ceglanych ławach fundamentowych. Ściany zewnętrzne o grubościach: w przyziemiu 62 cm, na parterze i w części piętra 52 cm, fragment ścian piętra o grubości 30 cm. Od frontu do budynku przylegają schody zewnętrzne ceglane na gruncie, z okładzinami z lastrico. Stropy – nad piwnicami (w dwóch fragmentach) wykonany został strop ceglany na kształtownikach stalowych. Na pozostałym obszarze piwnic i na kondygnacjach nadziemnych zastosowano stropy drewniane zwykłe ze ślepym pułapem, polepą glinianą w części wymienioną na wióry drewniane. Dach wielospadowy o konstrukcji drewnianej, kryty blachą miedzianą. Obiekt wyposażony jest w instalację wodociągową, kanalizacyjną , energetyczną, wentylację grawitacyjną, ogrzewanie z własnej kotłowni gazowej. Stan techniczny: do kapitalnego remontu; w chwili obecnej budynek nieużytkowany.
![Paweł Bułło [blog]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2JuNqzTq_Myn0NFVUS1drkzf2O44ZQNkV-ql5tzKbwne-eWHvS6Ht8VCBNIdXrfZ9WEprSOvmQQHY1kW7DVs32KCMGIJXagY0T93KNL7jwlUS8UOPje4Hf4aCYnvsbRHBWKrKjMIAMH4/s1270/koszali%25C5%2584ska.JPG)
Szkoda tego budynku bo jak widać niszczeje. Politechnika długo go już ma? Bo nie widać by coś tam robiła.
OdpowiedzUsuńI tak stała się ruina. Szkoda.
OdpowiedzUsuńPowierzchnia – 808,00 m2
OdpowiedzUsuńJest budynkiem wolnostojącym, piętrowym z poddaszem nieużytkowym, podpiwniczonym. W północno – zachodniej części budynku zrealizowana jest współczesna, dwukondygnacyjna dobudowa.
Budynek został wzniesiony na początku ubiegłego stulecia (około roku 1925) w technologii tradycyjnej, jako murowany z cegły ceramicznej pełnej na zaprawie cementowo – wapiennej i wapiennej. Część ścianek działowych wykonano z cegły ceramicznej dziurawki oraz z otynkowanych płyt wiórowo-cementowych (współczesnych elementów przebudowy). Posadowiony został bezpośrednio na podłożu gruntowym, na ceglanych ławach fundamentowych. Ściany zewnętrzne o grubościach: w przyziemiu 62 cm, na parterze i w części piętra 52 cm, fragment ścian piętra o grubości 30 cm.
Od frontu do budynku przylegają schody zewnętrzne ceglane na gruncie, z okładzinami z lastrico.
Stropy – nad piwnicami (w dwóch fragmentach) wykonany został strop ceglany na kształtownikach stalowych. Na pozostałym obszarze piwnic i na kondygnacjach nadziemnych zastosowano stropy drewniane zwykłe ze ślepym pułapem, polepą glinianą w części wymienioną na wióry drewniane.
Dach wielospadowy o konstrukcji drewnianej, kryty blachą miedzianą.
Obiekt wyposażony jest w instalację wodociągową, kanalizacyjną , energetyczną, wentylację grawitacyjną, ogrzewanie z własnej kotłowni gazowej.
Stan techniczny: do kapitalnego remontu; w chwili obecnej budynek nieużytkowany.