Wycieczka 2010-04-10

Szczeglino (niem.: Steglin) – wieś sołecka w położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Sianów w odległości około 13 km na wschód od Koszalina, przy drodze wojewódzkiej nr 206 łączącej Koszalin z Polanowem. Nazwa miejscowości Szczeglino prawdopodobnie wywodzi się od słowiańskiego wyrazu „Szczygieł”, „Szczeglice”, „Szczeglin”, „Szczegliki” . Niemiecka nazwa „Steglin” występuje już w dokumencie z 1520 roku. W latach 1945 – 1959 funkcjonowała nazwa przejściowa „Szczeglin” oraz nazwa użytkowa „Szczeglin Stary”.

Szczeglino to wieś położona  Jest usytuowana w kotlinie małego strumienia między rzeką Unieść a Polnicą. Obręb wsi jest utworzony przez falisty krajobraz pagórkowaty, wznoszący się w niektórych miejscach z 40 do ponad 75 m n.p.m. [3]. W Szczeglinie znajduje się kościół parafialny p.w. Matki Boskiej Szkaplerznej z 1908 r., neogotycki, zbudowany z cegły [obiekt zabytkowy - nr rej. 1186 z 25.09.1984 r.].


źródła:
http://wikipedia.pl
http://westernpomerania.com.pl
http://www.szczeglino.republika.pl/



Kościernica (niem. Kösternitz) – wieś w położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Polanów przy drodze wojewódzkiej nr 206 [17 km na północny-zachód od Polanowa, 15 km na południowy-wschód od Koszalina.]. W latach 1975-1998 wieś położona była w województwie koszalińskim.

Kościernica jest starą wsią wzmiankowaną w roku 1523, o typowej zachowanej przez wieki słowiańskiej nazwie "kosce`r", oznaczającej krzaki lub gałęziste drzewko. W wiekach średnich Kościernica była wsią rycerska należąca do rodu Von Rahmelów. Od XVI wieku wieś ta podzielona była na dwa majątki. Jeden w roku 1662 przejęli Podewilsowie z Krągu i wkrótce sprzedali rodzinie Von Below. Druga cześć majątku pozostała w rekach Rahmelów do 1783 roku, potem właścicielem tej części został Martin von Eichman. W tej części wsi znajdował się drugi dwór, kościół z pastorówka i mieszkaniem dla wdów, trzy folwarki i dwie zagrody kmieci. Pod koniec ubiegłego wieku w części dworskiej funkcjonowała gorzelnia, huta szkła, tartak i dwa młyny.

We wsi znajduje się Kościół filialny p.w. MB Królowej Polski z XV w., gotycki, zbudowany w części z cegły gotyckiej i kamienia [obiekt zabytkowy - nr rej. 25 z 4.12.1954 r.] Jest malowniczo położony na wzgórzu, otaczają go wysokie stare drzewa. Świątynia pochodzi z końca czternastego wieku. Przypuszcza się, ze na tym miejscu znajdował się inny kościół, starszy, który nie przetrwał, a na jego miejscu powstał obecny. Mogło tam jeszcze wcześniej istnieć miejsce kultu religijnego z czasów przedchrześcijańskich. Przy pracach remontowych, odnaleziono fragmenty starych fundamentów.

 

Okna miały łuki gotyckie, są tego ślady. Przechodził w dziejach różne koleje losów. Można je odtworzyć na podstawie różnych wymiarów cegły gotyckiej, zaprawy murarskiej, jaka stosowano w różnych czasach. Najładniejsza częścią elewacji i bogato rozwiniętą architektonicznie jest szczyt od strony wschodniej. Przywrócono sterczyny tak charakterystyczne dla gotyckich budowli. Jest ich pięć, a na środkowej został ustawiony krzyż. W środku kościoła można zobaczyć kamienny ołtarz, oraz piękne zabytkowe witraże.

Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica z dzwonem z 1778 oraz pomnik poświęcony mieszkańcom wsi poległych podczas I wojny światowej.

Z lewej strony, przy wjeździe do wsi od strony Nacławia, widoczna jest rozsypująca się neoromanska kaplica grobowa z początku XX wieku, nie stety umknęła mym oczom.
Park pałacowy, 2 poł. XIX w. z aleja grabową oraz lipą o obw. 450 cm.

Koło kościoła znajdują się umocnienia skarpy wykonane z nagrobków.

W parku nieopodal znajduje się zdewastowana [z roku na rok jest coraz gorzej] kaplica grobowa - przez krzyż na szczycie szkieletu kopuły który ma na swych końcach gwiazdy sześcioramienne miejscowi uważają ją za świątynie "żydowską".

Nacław (niem. Natzlaff) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Polanów. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. W Nacławiu położone sa dwa jeziora. Jadąc od Koszalina po lewej stronie znajduje się eklektyczny pałac rodziny von Senden, wzniesiony na przełomie XIX i XX wieku oraz rozległy park dworski.

Czerwony Most w Polanowie - 120 metrowy most kolejowy nad doliną Grabowej. Na zachodnim przyczółku mostu można odnaleźć ślady po próbie wysadzenia mostu (rozerwany profil). Most został wybudowany w 1916 roku. W 1945 r przestał pełnić swoje funkcje, po rozebraniu przez Rosjan linii kolejowej Polanów - Korzybie.



Swą niezwykłość most zawdzięcza barwie - niegdyś pomalowany był na czerwono. Stąd nazwa - Czerwony Most. Mostem nie można przejść [tu można się spierać]ani przejechać ze względu na jego stan techniczny. Gmina czyni jednak starania o pozyskanie funduszy na remont. Po odremontowaniu most ma służyć pieszym i rowerzystom przemierzającym trasę turystyczną przez rezerwat rzeki Grabowej.



Krąg (niem. Krangen) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Polanów nad rzeką Grabową i przy drodze wojewódzkiej nr 205. W latach 1975-1998 wieś położona była w województwie koszalińskim. Znajduje się tu XV-wieczny zamek rycerski Podewilsów, obecnie zaadaptowany na obiekt hotelowy.


Przed zamkiem znajduje się barokowy kościół w którym pochowani zostali dawni właściciele zamku.Za ołtarzem można zobaczyć ich sarkofagi.
O zamku można przeczytać jeszcze w tym i tym miejscu.



Sławno - Kościół Parafialny p.w. WNMP - zabytek I klasy, ufundowany przez księżną Zofię, żonę Barmina IV w 1321 r. Budowany w stylu gotyckim, murowany z cegły na kamiennej Podmurówce. Bazylikowy, trójnawowy. Wskutek zniszczenia w 1945 r. nie posiada zabytkowego wystroju. Położony jest w centrum miasta, a swoim monumentalnym kształtem góruje nad pozostałymi budowlami miasta.

 

 To by było na tyle . . . Sławno zostało potraktowane po macoszemu ale poczekam na cieplejsze dni i się wybiorę Tylko do Sławna i jego bliskich okolic.
Link do albumu ze zdjęciami z wycieczki >>>